Masnavi Book 5, Chapter c.57

آن یکی پرسید از مفتی به راز گر کسی گرید به نوحه در نماز

(1265)

آن نماز او عجب باطل شود یا نمازش جایز و کامل بود

(1266)

گفت آب دیده نامش بهر چیست بنگری تا که چه دید او و گریست

(1267)

آب دیده تا چه دید او از نهان تا بدان شد او ز چشمه‌ی خود روان

(1268)

آن جهان گر دیده است آن پر نیاز رونقی یابد ز نوحه آن نماز

(1269)

ور ز رنج تن بد آن گریه و ز سوک ریسمان بسکست و هم بشکست دوک

(1270)