Masnavi Book 3, Chapter c.110

گفت داودش خمش کن رو بهل این مسلمان را ز گاوت کن بحل

(2419)

چون خدا پوشید بر تو ای جوان رو خمش کن حق ستاری بدان

(2420)

گفت وا ویلی چه حکمست این چه داد از پی من شرع نو خواهی نهاد

(2421)

رفته است آوازه‌ی عدلت چنان که معطر شد زمین و آسمان

(2422)

بر سگان کور این استم نرفت زین تعدی سنگ و که بشکافت تفت

(2423)

همچنین تشنیع می‌زد برملا کالصلا هنگام ظلمست الصلا

(2424)