Masnavi Book 3, Chapter c.162

موسی آمد در مناجات آن سحر کای خدا ایمان ازو مستان مبر

(3383)

پادشاهی کن برو بخشا که او سهو کرد و خیره‌رویی و غلو

(3384)

گفتمش این علم نه درخورد تست دفع پندارید گفتم را و سست

(3385)

دست را بر اژدها آنکس زند که عصا را دستش اژدرها کند

(3386)

سر غیب آن را سزد آموختن که ز گفتن لب تواند دوختن

(3387)

درخور دریا نشد جز مرغ آب فهم کن والله اعلم بالصواب

(3388)

او به دریا رفت و مرغ‌آبی نبود گشت غرقه دست گیرش ای ودود

(3389)