Masnavi Book 3, Chapter c.5

آن بلال صدق در بانگ نماز حی را هی همی‌خواند از نیاز

(172)

تا بگفتند ای پیمبر راست نیست این خطا اکنون که آغاز بناست

(173)

ای نبی و ای رسول کردگار یک مذن کو بود افصح بیار

(174)

عیب باشد اول دین و صلاح لحن خواندن لفظ حی عل فلاح

(175)

خشم پیغامبر بجوشید و بگفت یک دو رمزی از عنایات نهفت

(176)

کای خسان نزد خدا هی بلال بهتر از صد حی و خی و قیل و قال

(177)

وا مشورانید تا من رازتان وا نگویم آخر و آغازتان

(178)

گر نداری تو دم خوش در دعا رو دعا می‌خواه ز اخوان صفا

(179)