Masnavi Book 6, Chapter c.50

گفت صوفی چون ز یک کانست زر این چرا نفعست و آن دیگر ضرر

(1604)

چونک جمله از یکی دست آمدست این چرا هوشیار و آن مست آمدست

(1605)

چون ز یک دریاست این جوها روان این چرا نوش است و آن زهر دهان

(1606)

چون همه انوار از شمس بقاست صبح صادق صبح کاذب از چه خاست

(1607)

چون ز یک سرمه‌ست ناظر را کحل از چه آمد راست‌بینی و حول

(1608)

چونک دار الضرب را سلطان خداست نقد را چون ضرب خوب و نارواست

(1609)

چون خدا فرمود ره را راه من این خفیر از چیست و آن یک راه‌زن

(1610)

از یک اشکم چون رسد حر و سفیه چون یقین شد الولد سر ابیه

(1611)

وحدتی که دید با چندین هزار صد هزاران جنبش از عین قرار

(1612)