Masnavi Book 1, Chapter c.32

بعد از آن چل روز دیگر در ببست خویش کشت و از وجود خود برست‌‌

(662)

چون که خلق از مرگ او آگاه شد بر سر گورش قیامت‌‌گاه شد

(663)

خلق چندان جمع شد بر گور او موکنان جامه دران در شور او

(664)

کان عدد را هم خدا داند شمرد از عرب وز ترک و از رومی و کرد

(665)

خاک او کردند بر سرهای خویش درد او دیدند درمان جای خویش‌‌

(666)

آن خلایق بر سر گورش مهی کرده خون را از دو چشم خود رهی‌‌

(667)