Masnavi Book 2, Chapter c.58

محتسب در نیم شب جایی رسید در بن دیوار مستی خفته دید

(2387)

گفت هی مستی چه خورده ستی بگو گفت از این خوردم که هست اندر سبو

(2388)

گفت آخر در سبو واگو که چیست گفت از آن که خورده‏ام گفت این خفی است‏

(2389)

گفت آن چه خورده‏ای آن چیست آن گفت آن که در سبو مخفی است آن‏

(2390)

دور می‏شد این سؤال و این جواب ماند چون خر محتسب اندر خلاب‏

(2391)

گفت او را محتسب هین آه کن مست هو هو کرد هنگام سخن‏

(2392)

گفت گفتم آه کن هو می‏کنی گفت من شاد و تو از غم دم زنی‏

(2393)

آه از درد و غم و بی‏دادی است هوی هوی می خوران از شادی است‏

(2394)

محتسب گفت این ندانم خیز خیز معرفت متراش و بگذار این ستیز

(2395)

گفت رو تو از کجا من از کجا گفت مستی خیز تا زندان بیا

(2396)

گفت مست ای محتسب بگذار و رو از برهنه کی توان بردن گرو

(2397)

گر مرا خود قوت رفتن بدی خانه‏ی خود رفتمی وین کی شدی‏

(2398)

من اگر با عقل و با امکانمی همچو شیخان بر سر دکانمی‏

(2399)