Masnavi Book 2, Chapter c.73

گفت بسیار آن بلیس از مکر و غدر میر از او نشنید کرد استیز و صبر

(2764)

از بن دندان بگفتش بهر آن کردمت بیدار می‏دان ای فلان‏

(2765)

تا رسی اندر جماعت در نماز از پی پیغمبر دولت فراز

(2766)

گر نماز از وقت رفتی مر ترا این جهان تاریک گشتی بی‏ضیا

(2767)

از غبین و درد رفتی اشکها از دو چشم تو مثال مشکها

(2768)

ذوق دارد هر کسی در طاعتی لاجرم نشکیبد از وی ساعتی‏

(2769)

آن غبین و درد بودی صد نماز کو نماز و کو فروغ آن نیاز

(2770)