Masnavi Book 6, Chapter c.52

گفت صوفی که چه بودی کین جهان ابروی رحمت گشادی جاودان

(1645)

هر دمی شوری نیاوردی به پیش بر نیاوردی ز تلوینهاش نیش

(1646)

شب ندزدیدی چراغ روز را دی نبردی باغ عیش آموز را

(1647)

جام صحت را نبودی سنگ تب آمنی با خوف ناوردی کرب

(1648)

خود چه کم گشتی ز جود و رحمتش گر نبودی خرخشه در نعمتش

(1649)