Masnavi Book 1, Chapter c.115

لیک نادر طالب آید کز فروغ در حق او نافع آید آن دروغ‌‌

(2283)

او به قصد نیک خود جایی رسد گر چه جان پنداشت و آن آمد جسد

(2284)

چون تحری در دل شب قبله را قبله نی و آن نماز او روا

(2285)

مدعی را قحط جان اندر سر است لیک ما را قحط نان بر ظاهر است‌‌

(2286)

ما چرا چون مدعی پنهان کنیم بهر ناموس مزور جان کنیم‌‌

(2287)