Masnavi Book 2, Chapter c.109

گفت اینک راست پذرفتم به جان کج نماید راست در پیش کجان‏

(3636)

گر بگویی احولی را مه یکی است گویدت این دوست و در وحدت شکی است‏

(3637)

ور بر او خندد کسی گوید دو است راست دارد این سزای بد خو است‏

(3638)

بر دروغان جمع می‏آید دروغ الخبیثات الخبیثین زد فروغ‏

(3639)

دل فراخان را بود دست فراخ چشم کوران را عثار سنگ‏لاخ‏

(3640)