Masnavi Book 2, Chapter c.15

بود شخصی مفلسی بی‏خان و مان مانده در زندان وبند بی‏امان‏

(585)

لقمه‏ی زندانیان خوردی گزاف بر دل خلق از طمع چون کوه قاف‏

(586)

زهره نه کس را که لقمه‏ی نان خورد ز انکه آن لقمه‏ربا کاوش برد

(587)

هر که دور از دعوت رحمان بود او گدا چشم است اگر سلطان بود

(588)

مر مروت را نهاده زیر پا گشته زندان دوزخی ز آن نان ربا

(589)

گر گریزی بر امید راحتی ز آن طرف هم پیشت آید آفتی‏

(590)

هیچ کنجی بی‏دد و بی‏دام نیست جز به خلوت‏گاه حق آرام نیست‏

(591)

کنج زندان جهان ناگزیر نیست بی‏پا مزد و بی‏دق الحصیر

(592)

و الله ار سوراخ موشی در روی مبتلای گربه چنگالی شوی‏

(593)

آدمی را فربهی هست از خیال گر خیالاتش بود صاحب جمال‏

(594)

ور خیالاتش نماید ناخوشی می‏گدازد همچو موم از آتشی‏

(595)

در میان مار و کژدم گر ترا با خیالات خوشان دارد خدا

(596)

مار و کژدم مر ترا مونس بود کان خیالت کیمیای مس بود

(597)

صبر شیرین از خیال خوش شده ست کان خیالات فرج پیش آمده ست‏

(598)

آن فرج آید ز ایمان در ضمیر ضعف ایمان ناامیدی و زحیر

(599)

صبر از ایمان بیابد سر کله حیث لا صبر فلا إیمان له‏

(600)

گفت پیغمبر خداش ایمان نداد هر که را صبری نباشد در نهاد

(601)

آن یکی در چشم تو باشد چو مار هم وی اندر چشم آن دیگر نگار

(602)

ز انکه در چشمت خیال کفر اوست و آن خیال مومنی در چشم دوست‏

(603)

کاندر این یک شخص هر دو فعل هست گاه ماهی باشد او و گاه شست‏

(604)

نیم او مومن بود نیمیش گبر نیم او حرص آوری نیمیش صبر

(605)

گفت یزدانت فمنکم مومن باز منکم کافر گبر کهن‏

(606)

همچو گاوی نیمه‏ی چپش سیاه نیمه‏ی دیگر سپید همچو ماه‏

(607)

هر که این نیمه ببیند رد کند هر که آن نیمه ببیند کد کند

(608)

یوسف اندر چشم اخوان چون ستور هم وی اندر چشم یعقوبی چو حور

(609)

از خیال بد مر او را زشت دید چشم فرع و چشم اصلی ناپدید

(610)

چشم ظاهر سایه‏ی آن چشم دان هر چه آن بیند بگردد این بد آن‏

(611)

تو مکانی اصل تو در لامکان این دکان بر بند و بگشا آن دکان‏

(612)

شش جهت مگریز زیرا در جهات ششدره است و ششدره مات است مات‏

(613)