Masnavi Book 2, Chapter c.90

کنگ زفتی کودکی را یافت فرد زرد شد کودک ز بیم قصد مرد

(3155)

گفت ایمن باش ای زیبای من که تو خواهی بود بر بالای من‏

(3156)

من اگر هولم مخنث دان مرا همچو اشتر بر نشین می‏ران مرا

(3157)

صورت مردان و معنی این چنین از برون آدم درون دیو لعین‏

(3158)

آن دهل را مانی ای زفت چو عاد که بر او آن شاخ را می‏کوفت باد

(3159)

روبهی اشکار خود را باد داد بهر طبلی همچو خیک پر ز باد

(3160)

چون ندید اندر دهل او فربهی گفت خوکی به ازین خیک تهی‏

(3161)

روبهان ترسند ز آواز دهل عاقلش چندان زند که لا تقل‏

(3162)